КЛИНИКАЛЫҚ ЖАҒДАЙ: ЕГДЕ ЖАСТАҒЫ НАУҚАСТАҒЫ ГЕМОРРАГИЯЛЫҚ ВАСКУЛИТ

Аңдатпа

Кіріспе. Геморрагиялық васкулит (ГВ), немесе Шенлейн-Генох пурпурасы - ұсақ қантамырлардың, көбінесе IgAмен байланысты жүйелі васкулиті болып табылады. Бұл ауру балаларда жиі кездескенімен, егде жастағы адамдарда сирек дамиды және әдетте ауыр, баяу (торпидті) ағыммен сипатталады. Қарт науқастарда аурудың ағымы жиі висцералды асқынулармен, атап айтқанда абдоминалдық және бүйректік синдромдармен қатар жүреді, бұл аурудың ағымын едәуір нашарлатып, диагностикалық және терапиялық тәсілдерге ерекше назар аударуды талап етеді. Бұл мақалада егде жастағы науқаста дамыған геморрагиялық васкулиттің клиникалық жағдайы сипатталады. Аурудың манифестациясы классикалық үштік симптомдармен байқалды: терідегі пурпура, абдоминалдық ауырсыну және бүйрек зақымдануы. Мақсаты. 86 жастағы, айқын коморбидтілікті иеленген науқастағы терілік, абдоминалдық және бүйректік синдромдарының үйлесуімен жүретін геморрагиялық васкулиттің клиникалық жағдайын сипаттау. Материалдар мен әдістер. Мақалада Алматы қаласындағы «Қалалық ревматология орталығының» ревматология бөлімшесіне түскен В. есімді, 86 жастағы науқастың клиникалық жағдайы ұсынылады. Науқас аяққолдарындағы геморрагиялық бөртпелерге, айқын әлсіздікке, абдоминалдық ауырсынуға, жүрек айнуы мен құсуға, сондай-ақ олигурияға шағымданған. Диагностика шеңберінде жалпы және биохимиялық қан талдаулары, зәр талдаулары (оның ішінде Нечипоренко әдісімен), коагулограмма, иммунологиялық зерттеулер, құрсақ қуысы ағзаларының ультрадыбыстық зерттеуі, ЭКГ және ЭхоКГ жүргізілді. Диагноз науқастың шағымдары, клиникалық белгілері мен зертханалық-аспаптық зерттеу нәтижелері негізінде, ересектерге арналған EULAR (2010) классификациялық критерийлеріне сүйене отырып қойылды. Нәтижелер. Науқас геморрагиялық терілік синдромға (басқанда жоғалмайтын, симметриялы, көгілдір-қызғылт түсті бөртпелер), абдоминалдық симптомдарға (жүрек айну, құсу, кіндік маңындағы ауырсыну), сондай-ақ бүйрек қызметінің бұзылу белгілеріне (олигоурия эпизоды, лейкоцитурия, креатинин мен мочевинаның жоғары деңгейі) тән шағымдармен түсті. Глюкокортикостероидтық, иммуносупрессивті, инфузиялық және симптоматикалық терапия аясында тері көріністері мен абдоминалдық және бүйрек синдромдарының азаюы, зертханалық көрсеткіштердің жақсаруы және жалпы жағдайдың тұрақтануы байқалды. Алайда аурудың ағымы баяу (торпидті) сипатта болып, тері элементтерінің ұзақ жазылуы, дәрілік емдеу режиміне жоғары сезімталдық, тұрақты кардиологиялық және гастроэнтерологиялық бақылауды қажет етті. Қорытынды. Геморрагиялық васкулиттің ерте диагностикасы, ағзалық зақымдану деңгейін уақтылы бағалау, глюкокортикостероидтық және иммуносупрессивті емді дұрыс тағайындау мен асқынуларды жүйелі бақылау оң нәтижелерге қол жеткізуге мүмкіндік береді.